به احترام باورم، دقیقه ای سکوت کن

به یاد حرف آخرم دقیقه ای سکوت کن

و آسمان ستاره را به واژه ها گره بزن

شبیه بغض دفترم دقیقه ای سکوت کن

طواف میکند غزل ،ضریح چشمهای تو

وچاره سازشد حرم دقیقه ای سکوت کن

قرار شد که فاصله مرا به شاعری برد

قبول کن که شاعرم دقیقه ای سکوت کن

و قاب میکنم شبی نگاه خیس کوچه را

که نیستی برابرم  دقیقه ای سکوت کن

وجنس خرده شیشه راکه چشم من بلدنبود

ببین چگونه از برم دقیقه ای سکوت کن

و من که غرق میشدم دراعتماد شیشه ای

در  آیینه  شناورم دقیقه ای سکوت کن

قفس به اسم آسمان ، تمام حرفهای تو

وگیج شد کبوترم  دقیقه ای سکوت کن

                به انتهای غربت ترانه ام نگاه کن   

          به بغض غم گرفته بهانه ام نگاه کن

                    و رود پر سخاوت و زلال اشک من

            و جای خالی ات به شانه ام نگاه کن

                  به جیب های حوصله سهمی نگاه خوب

             سهم مرا ازاین زمانه ام نگاه کن !

                    تو از شباهت خودت به آسمان نگو

     به طرح بی ستاره شبانه ام نگاه کن

                و گاه پرسه می زنی نگاه کوچه را

           به پنجره به خلوت یگانه ام نگاه کن

                    و قلب آتشین من چگونه آب میشود

     به حجم پرسوخته پروانه ام نگاه کن

                       این واژه های کاغذی تبعید می شود

          به انتهای غربت ترانه ام نگاه کن ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: