هديه
من از نهايت شب حرف ميزنم

من از نهايت تاريكي

واز نهايت شب حرف ميزنم

اگر به خانه ي من آمدي

براي من اي مهربان چراغ بيار

ويك دريچه كه از آن

به ازدحام كوچه خوشبخت بنگرم


منبع : http://forbid.rozblog.com]]>
نويسنده : sina


مترسک
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺘﺮﺳﮑﯽ ﮔﻔﺘﻢ «ﻻ‌ﺑﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖِ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ‌ﺍﯼ؟» ﮔﻔﺖ «ﻟﺬﺕِ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻥ ﻋﻤﯿﻖ ﻭ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ‌ﺷﻮﻡ.»    ﺩَﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ «ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ؛ ﭼﻮﻥ‌ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺰﺓ ﺍﯾﻦ ﻟﺬﺕ ﺭﺍ ﭼﺸﯿﺪﻩ‌ﺍﻡ.»    ﮔﻔﺖ «ﻓﻘﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻦ‌ﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﻩ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﻟﺬﺕ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ.»    ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﭘﯿﺶِ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻢ، ﻭ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭﺵ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ ﯾﺎ ﺧﻮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻥِ ﻣﻦ.    ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﻣﺘﺮﺳﮏ ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﺷﺪ.    ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭِ ﺍﻭ ﻣﯽ‌ﮔﺬﺷﺘﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﻭ ﮐﻼ‌ﻍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺯﯾﺮِ ﮐﻼ‌ﻫﺶ ﻻ‌ﻧﻪ ﻣﯽ‌ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺣﺮﻭﻑ‌ﭼﯿﻦ: ﻓﺮﯾﺒﺎ ﺣﺎﺝ‌ﺩﺍﯾﯽ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ: ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ – ﻧﺸﺮ ﮐﺎﺭﻧﺎﻣﻪ
نويسنده : sina


ﻫﯿـــــــــــــــــﭻ!  
ﻧﺴﯿﻪ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺭﺍ٬ ﻣﯽ ﺑﻠﻌﻨﺪ ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ٬ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺯﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ ﮐﻪ ﻏﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ. ﺑﺰﺭﮒ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﯽ "ﻧﺴﯿﻪ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺣﺘﯽ ﺷﻤﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ"...ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﻣﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ٬ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﯼ.... * ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺟﺪﯼ ﻧﮕﺮﻓﺘﯿﻢ...ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟ ﺩﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺸﻘﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺧﻄﻮﻁ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﺮﻣﺰ ﺑﻮﺩ ! ﺑﻌﺪ ﻧﻮﺷﺖ: ﭘﺴﺖ ﻗﺒﻞ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺍﯾﺮﺍﻥ "ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺷﺪﻥ "
نويسنده : sina


بال
دیـــرگاهیست

بالهایمان را آویخته ایم به جالباسی

عادت کرده ایم به زمــ ــیــــ ــن

زمــ ــیــــ ــن جای گرم و نرمیست

چه خیال اگر چشمهایمان را خوابـــــــــــــ

چه خیال اگر دلهایمان را آبـــــــــــــ برده است.


نويسنده : sina



نه چراغی برای ماندن وُ 
نه چمدانی که سهمِ سَفَر ...! 
تنها می‌دانم 
که سپيده‌دَم ...
از تحملِ تاريکی زاده می‌شود. 
 آدمی از مدارا با مرگ...!


نويسنده : sina


راه
بی ساک

بی چمدان

دلم هوای یک راهِ
 دور را کرده است

دور

خیلی دور

جنون دارم

دستهایم بوی خـــــاک می دهد

همین روزها پشت لبخند دوخته شده در این قاب عکس چوبی پنهان می شوم

زندگی من سو’تفاهمی بیش نبود

تا یادم می آید همین بوده

و از آن جا که یادم نمی آیـــد .....

چه کسی می داند؟

تمام خلقت از آن جا شروع می شود که حافظه من قادر به یادآوریست

هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی می شنوی؟

این حرفها برای نگفتن است!


نويسنده : sina


نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند ...


کسانی هستند که هرگز تکرار نمی شوند ...


و حرفهایی که معنیشان را خیلی دیر می فهمیم ...!


نويسنده : sina


گذشـتهِ
تــــو

تمــام گذشـتهِ منی

و مـــن

میدانم که گاهی بایـ ـد

از گذشــته هم گُذشت ..!



نويسنده : sina


هستی!!!

نبودنت وزن دارد !ا

تهي … اما .. سنگين!ا




نويسنده : sina


کافه. . .

بوی تند سیگار
ازدحام سیگارهای نصفه
نفس های کوتاه
عرقی سرد
بی شمار چشم
میان آدمهای نصفه
نگاههای نصفه
کیکهای نصفه
چای نصفه
حقیتهای نسبی
بحثهای نصفه
سنگینی حضور
بودنی ناقص
عشقی بیمار
رابطه های نصفه
صف طویل انتظار
برای تکرار تکرار
خوردن کیک
با چای نصفه


نويسنده : sina