وقت است ....
وقت است نعره ای به لب آخر زمان کشَد
نیلی در این صحیفه بر این دودمان کشَد
سیلی که ریخت خانهُ مردم ز هم چنین
اکنون سر فرازگهی سر چنان کشد
بر کنده دارد این
بنیان سست را
بر دارد از زمین
هر نادرست را.
وقت است ز آب دیده که دریا کند جهان
هولی در این میانه مهیا کند جهان
بس دستهای خسته در آغوش هم شوند
شور نشاط دگر بر پا کند جهان.....
-علی اسفندیاری-
۱۳۲۰